Βλέποντας αυτή τη φωτογραφία θέλησα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις για τη χρησιμότητα των εορτών, για εμάς τους ανθρώπους, γιατί για τα καημένα τα ζώα ας μην το συζητήσουμε καλύτερα.
Όταν είχα πρωτοέρθει στη Βέροια άκουσα για πρώτη φορά τη λέξη «γουρουνοχαρά» και μέσα στην αφέλειά μου ρώτησα τι χαρά έχουν τα γουρούνια, για να εισπράξω μερικά επιτιμητικά βλέμματα από τους γύρω μου. Ύστερα έμαθα βέβαια τι θα πει «γουρουνοχαρά» και μου λύθηκαν οι απορίες!
Αλλά ας εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας στους ανθρώπους και στα Χριστούγεννα. Δεν θέλω να μιλήσω μόνο για τα γνωστά: «Βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόκευτος» που σίγουρα ισχύουν. Ούτε για το ότι και οι γιορτές έχουν συνδεθεί με ένα όργιο καταναλωτισμού που μας έχει συνεπάρει, μικρούς και μεγάλους. Με βασανίζει τέτοιες μέρες η απορία, πώς οι ζάπλουτοι αφεντάδες που υπηρετούμε δεν κατήργησαν ακόμη τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά και δεν μας βάζουν στη δουλειά όλους ανεξαιρέτως και όχι μόνο κάποιες κατηγορίες εργαζομένων, που για το κοινό καλό είναι αναγκασμένοι να εργάζονται αυτές τις μέρες;
Eίναι άραγε τόσο ισχυρό ακόμα το εργατικό κίνημα; Δεν νομίζω. Αν ακόμα υπάρχουν γιορτές και λίγη ξεκούραση για τους εργαζόμενους, οφείλεται μου φαίνεται κατά πολύ στην ανάγκη των εξουσιαστών, όχι μόνο να τους φοβόμαστε και να τους υπακούμε, αλλά και να τους αγαπάμε κιόλας λιγάκι. Διαπιστώνοντας ενίοτε τη θνητότητά του το πλούσιο αφεντικό, και θέλοντας να εξιλεωθεί στα μάτια όλων όσων εκμεταλλεύεται και ποδοπατά τις ζωές τους για ακόμα περισσότερο κέρδος, μια-δυο φορές το χρόνο επιτρέπει στον εαυτό του την ελεημοσύνη.
Συνήθως βέβαια αυτό γίνεται με γκλαμουράτες εκδηλώσεις όπου ανθεί η επίδειξη πλούτου, που δένει με την «γενναιοδωρία» και τη «φιλανθρωπία» προς τους «πτωχούς και αναξιοπαθούντες». Όσο για τα ποσά που συγκεντρώνονται, συνήθως είναι μικρότερα από εκείνα που ξοδεύονται για τα φορέματα και τα κοσμήματα που θα φορέσουν οι κυρίες της βραδιάς.
Άντε και καλά μας Χριστούγεννα.
Βασίλης Βαλαβάνης
Βέροια 25/12/ 2017
