Βέροια Γράμματα & Τέχνες

“Θίασος”. Μια ευρηματική και δροσερή παράσταση – έκπληξη από το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας

Δήμητρα Σμυρνή

Με μια παράσταση, που το νήμα της θεατρικής της έκφρασης άγγιζε μια παράδοση αιώνων, θυμίζοντας τα μπουλούκια, τους περιπλανώμενους θιάσους που όργωναν την Ελλάδα, αποτελώντας την ύψιστη μορφή ψυχαγωγίας, το Τμήμα Θεατρικής Υποδομής «Θεατρικό Τραγούδι» του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας εντυπωσίασε, συγκίνησε και ενθουσίασε τους θεατές του.

Το Τμήμα επέλεξε έναν χώρο, όπου η παράσταση θα έβρισκε τη φυσική της διάσταση, το ιστορικό καφέ- ζαχαροπλαστείο Σερεμέτα, επιδιώκοντας την αμεσότητα της επικοινωνίας με τους θεατές και την ατμοσφαιρικότητα που αναδίδει.

Το αδιαχώρητο στην παράσταση και μια αίσθηση προσμονής πλανιόταν από νωρίς στον αέρα πως κάτι διαφορετικό επρόκειτο να συμβεί. Και έτσι έγινε.

Πρώτη εικόνα τα πρόσωπα του «Θιάσου» να μας κοιτάζουν έξω από το τζάμι, ακίνητες φιγούρες, κι ύστερα να ορμούν στο χώρο με τις πολύχρωμες φορεσιές τους τραγουδώντας «Για ξεμπόρε», το χαρακτηριστικό τραγούδι αναφοράς στα μπουλούκια, που ταυτίστηκε με την καλύτερη ταινία του Αγγελόπουλου, το δικό του «Θίασο».

Η παράσταση αρχίζει παντρεύοντας το λόγο με τη μουσική και το τραγούδι, οδηγώντας τους θεατές της από έκπληξη σε έκπληξη. Κάνει σταθμούς στου «Αχαρνείς» του Αριστοφάνη, στη «Μελωδία της Ευτυχίας», στο «West side story», αλλά και στο δημοτικό  ή στο παραδοσιακό τραγούδι, σε παλιά ρομαντικά τραγούδια, για να φτάσει στο Μάνο Χατζιδάκι, αλλά και ν’ ακουστεί παράλληλα, με μια δόση έντονου σαρκασμού, ο λόγος του Αδόλφου Χίτλερ πλάι στο λόγο του Θανάση Βαλτινού.

Πρωταγωνίστριες η Βασιλική Παναγοπούλου και η Ελένη Νόλκα. Η πρώτη, η Βασιλική, ρομαντική φιγούρα από το χθες, με την εμπειρία της ηλικίας της να προσδίδει βαρύτητα στην προσέγγιση των ρόλων, με ικανότητες αναμφισβήτητες υποκριτικές και φωνητικές και η δεύτερη, η Ελένη, με εξαιρετική φωνή, λάμψη και μοναδικό μπρίο στην απόδοση της θεατρικής έκφρασης των τραγουδιών.

Και η έκπληξη συνεχίζεται. Ο Πέτρος Μαλιάρας και η Δήμητρα Σταματίου, που οργανώνουν θεατρικές ομάδες του ΔΗΠΕΘΕ είναι εκεί με ηθοποιούς του. Συμμετέχουν στην παράσταση. Τραγουδούν, χορεύουν, εντάσσονται όχι μόνο στην παράσταση αλλά συμπρωταγωνιστούν. Μια παράσταση του «εμείς» και όχι του «εγώ».

Πίσω από την παράσταση η δημιουργός της, η Έλενα Μουδίρη-Χασιώτου, που τη σκηνοθέτησε. Σκηνοθεσία ευρηματική στη σύλληψη, δροσερή και πρωτότυπη στην πραγμάτωσή της, με ρυθμό και απόλυτο συγχρονισμό στην κίνηση, που απέδειξε όχι μόνο τις γνώσεις που της έδωσε το πτυχίο της Θεατρολογίας που διαθέτει, αλλά κυρίως τη διάθεση ενός νέου ανθρώπου να πειραματίζεται με έμπνευση δημιουργώντας. Κι εδώ πρέπει να προστεθεί και η παρουσία της στη σκηνή, καθώς έδεσε με τις δυο της πρωταγωνίστριες, παίζοντας και τραγουδώντας κι αυτή, με τρόπο που πρόβαλε την παράσταση κι όχι την ίδια.

Στο πιάνο ο Αλέξανδρος Ιωσηφίδης οδήγησε με τον Χρήστο Κουτσίδη στα πνευστά σε μια εξαιρετική συνεργασία, που αποτέλεσε το μουσικό κορμό του δρώμενου.

Η σκηνογραφική και ενδυματολογική επιμέλεια του Δημήτρη Γεωργόπουλου έξυπνη και καθοριστική για την επιτυχία της παράστασης.

Κυριολεκτικά συμπρωταγωνιστές οι:

Αλεξία Μπερίσα, Βασίλης Θεοδωρίδης, Γιώργος Σεφέρ, Δήμητρα Σταματίου, Ερμής Γιομπλιάκης, Ζωή Παπαευθυμίου, Λυδία Παπαλάμπρου, Πέτρος  Μαλιάρας.

Σκηνογραφική ομάδα Τομέα Εφαρμοσμένων Τεχνών 1ου ΕΠΑΛ: Σαντήκογλου Σωκράτης, Τεκίδης Χρήστος, Φωτιάδου Φαίη.

Φωτισμοί: Γιώργος Βέγκος

Οργάνωση Παραγωγής-Προβολή: Κατερίνα Γρηγοριάδου

Μια παράσταση για την οποία αξίζει να καμαρώνει το ΔΗΠΕΘΕ και η οποία βέβαια  πρέπει οπωσδήποτε να ξαναπαιχτεί.

Φωτογραφίες: faretra.info

banner-article

Δημοφιλή άρθρα

  • Εβδομάδας