Χρήστος Τουμανίδης “Πάνω σε μια χορδή” Έναστρον 2017
ΜΕ ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΟΙ ΑΓΓΕΛΛΟΙ
Αγαπητέ Χρήστο Τουμανίδη “Πάνω σε μια χορδή”
Ένας χορός ξενιτεμένος, έφτασες μέχρις εδώ, βαθύτερη κραυγή απ’ τη σιωπή, οι αποστάσεις σώματα ταξιδεμένα, δικό μας τίποτα δεν είναι, δεν γεννηθήκαμε στυπόχαρτα, ανταποδώσεις δεν αποδίδουν, όλα γέλιο πιο πικρό από το μάτι, με βγάζει βόλτα η μάνα μου ενώ απουσιάζει, περίπατο με βγάζεις, μάτωσε το φιλί και δεν χαρίζεται, μας αγκαλιάζουν τα αντίο μας, ο κόσμος που θα τα καλωσορίσει… Χαίρε!
η.τ – 2/9/2017
Μ’ ένα φιλί ξημέρωσε, με δύο θα νυχτώσει
…
Μέρα πικρή μου χάρισες τη γλύκα όλου του κόσμου
…
Κάπου μακριά ο κεραυνός απόθεσε τ’ αυγά του
…
Σ΄όλες τις πιθανότητες, αιφνίδια βραδιάζει
…
Όταν η γη πικραίνεται, ανθίζουν παπαρούνες
…
Από το Πάικον ξεκινούν οι φωτεινές μου μέρες
…
Σ΄ένα παγκάκι ξύλινο – Θρηνούν όλα τα δάση
…
Οι πιο πολλοί πεθαίνουνε, μες στις μικρές τους έγνοιες
…………………………
