Απόψεις Κοινωνία

“Χωρίς κουστούμι και γραβάτα” γράφει ο Βασίλης Βαλαβάνης

Bλέπω τους  εθνοπατέρες  και τις  εθνομητέρες  μας στη Βουλή και τους καμαρώνω. Φοράνε  άνετα ρούχα, δεν ντρέπονται  να δηλώσουν  ενδυματολογικά  την καταγωγή και την ταξική τους προέλευση (από τη μεσαία τάξη συνήθως).

Κι όπως είναι φυσικό η  μεσαία τάξη, θέλει κι εκείνη  λιγάκι  να  διατάξει, όπως  τραγουδούσε  ο  σπουδαίος  Δήμος  Μούτσης.

Δεν λείπουν βέβαια  και  οι  γόνοι  μεγαλοαστικών  οικογενειών  με  κλασικά  κουστούμια  και  γραβάτες αλλά  η  ανθρωπογεωγραφία  των βουλευτών  μας  ανήκει   στην  πλειοψηφία  της  νομίζω,  στα  μεσαία  στρώματα, και  σ’ αυτούς  που  παλιότερα  ήταν  γνωστοί  και  σαν  «μη  προνομιούχοι». Πέταξαν  την  γραβάτα  με  πρώτο  τον πρωθυπουργό,  τονίζοντας  στο  ακροατήριό  τους  το μήνυμα: είμαι  ένας  από  σας,  τους  πολλούς.

Το  κακό  όμως  είναι  ότι  αύριο  βράδυ  αυτοί  οι  ίδιοι  άνθρωποι  θα  συναινέσουν  κατά πλειοψηφία  και  με  τη  θέλησή  τους,  στο  ξεκλήρισμα  της  ίδιας  τους  της  τάξης, υπογράφοντας  τον  καταποντισμό  των  συντάξεων  των  γονιών  τους,  μια  νέα   φορολογική  επιδρομή  εναντίον  φίλων  και  ψηφοφόρων, που  τους  ανέδειξαν  σε  εθνική  αντιπροσωπεία, την  ακόμη  μεγαλύτερη  συρρίκνωση  της  κοινωνικής  ασφάλισης  των  παιδιών  τους  και  γενικά  την  αφαίμαξη και  τον  στραγγαλισμό  της  μεσαίας  τάξης  που  τους  γέννησε, προς  όφελος  δανειστών  και  μεγάλου  κεφαλαίου.

Είναι  άραγε  τυχαίο  και  πρωτοφανές, οι  άνθρωποι  αυτοί  να  δείχνουν τέτοια  αυτοκτονική  και  παρανοϊκή  θάλεγε  κανείς  συμπεριφορά,  ενάντια  στα  βαθύτερα  συμφέροντά  τους;  Εξηγούνται  όλα  με  την  πρόσκαιρη  διατήρηση  του  βουλευτικού  μισθού,  όταν  είναι  σίγουρο  ότι  η  μεγάλη  πλειοψηφία τους  δεν  θα  ξαναδούν  Βουλή  ούτε  με  τα  κιάλια,  μετά  από  αυτή  την  νέα  εξαπάτηση και καταλήστευση  του  λαού;

Αν  θυμηθούμε  μαρτυρίες  από παλιότερες  εποχές  και  πιο  συγκεκριμένα  την εποχή  του  Εμφυλίου,  με  τις  δηλώσεις  μετανοίας  και  τα  στρατόπεδα  συγκέντρωσης  (Μακρόνησος κλπ), θα  διαπιστώσουμε  ότι  ανάμεσα  στους  σκληρότερους  βασανιστές  των  κρατουμένων,  ήταν  οι  ίδιοι  οι «ανανήψαντες»  πρώην  κρατούμενοι, που  διαγωνίζονταν  σε  κτηνωδία  και   ήταν  διατεθειμένοι  για  να  κρατήσουν  τη  νέα  τους  θέση, να  εξοντώσουν  τους  μέχρι  χθες  συντρόφους  τους.

Αυτή  η  συμπεριφορά  έδινε  μεγάλη  χαρά  στους  διοικητές  των  στρατοπέδων  και  στους  ιθύνοντες  της  «εθνικής  αναβάπτισης» και  είχε  και  μία  σπουδαία  σημασιολογική  παράμετρο: δεν  μας  αρκεί  να  σας  εξοντώσουμε  αλλά  αυτό  το  ρόλο  θα  τον  αναλάβουν  οι  ίδιοι  οι  σύντροφοί  σας, τα  αδέλφια  σας,  για  να  γίνει  το  μαρτύριό  σας  αβάσταχτο, να  ζήσετε  την  κόλαση επί  γης,  από  τους  ανθρώπους  που  μέχρι  χθες  ήταν  συναγωνιστές  στο  πλευρό  σας .

Αυτό  είναι  νομίζω  το  μήνυμα  που  απευθύνουν  στον  Ελληνικό  Λαό  ξένα και ντόπια κέντρα  εξουσίας. Ότι  πρέπει  να  χάσει  κάθε  ελπίδα  για  μια  καλύτερη  ζωή αφού  και  οι  ίδιοι  οι  εκπρόσωποί του (σάρξ  εκ  της  σαρκός  του)  τον  πούλησαν.

Έχει  ξανασυμβεί,  δεν  μας  εκπλήσσει,  ωστόσο  δεν  πρέπει  να  υπάρξει  απογοήτευση.

Όταν  τελειώσει  η  δουλειά των  προθύμων,  είναι  σίγουρο ότι  θα ξανακουστεί  δυνατότερα  η  φωνή  που  θα διαλαλεί:

ΦΕΡΤΕ  ΠΙΣΩ  ΤΑ  ΚΛΕΜΜΕΝΑ,

ΝΟΜΟΣ  ΕΙΝΑΙ  ΤΟ  ΔΙΚΙΟ  ΤΟΥ  ΕΡΓΑΤΗ  ΚΑΙ  ΟΧΙ  ΤΑ  ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ  ΤΟΥ  ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΗ.

 Βαλαβάνης  Βασίλης

Βέροια  17-5-2017

banner-article

Ροη ειδήσεων