“Αναθεώρηση του Συντάγματος και χωρισμός της Εκκλησίας από το Κράτος” του Πυθαγόρα Ιερόπουλου
Γίνεται πολύς λόγος τελευταία για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Πράγματι το ισχύον Σύνταγμα χρειάζεται αναθεώρηση, όμως αυτή τη φορά η αναθεώρηση του Συντάγματος πρέπει να είναι ουσιαστική και κυρίως να μη δείχνει και να μη φανεί ότι εξυπηρέτησε και εξυπηρετεί μικροπολιτικούς σκοπούς από τη μία άκρη ως την άλλη του πολιτικού φάσματος. Και ιδίως η αναθεώρηση να έχει ουσιαστική σχέση με τα καυτά προβλήματα της Χώρας που θα παραμείνουν ζέοντα αν η διαμόρφωση του καταστατικού χάρτη της πολιτείας δεν περιλάβει τα ορατά, πλην όμως -άλλα λόγια ν αγαπιόμαστε- καυτά προβλήματα, που η λύση τους θα δώσει σπρώξιμο απαλλαγής από την καθυστέρηση και συντριβή του Γόρδιου Δεσμού της πολιτικής και κοινωνικής υποκρισίας.
Να πω και για το πολιτικό κόστος; Να το πω αυτό.
Θα γελάνε από τα επο
υράνια ο Χοϊδάς, ο Λασκαράτος, ο Ροΐδης, ο Κορδάτος. Ναι… Ναι. Το πρόβλημα του χωρισμού του κράτους από την εκκλησία είναι επικαιρότατο πια για το καλό και των δύο.
Στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, που ζητάνε να καταπιούν και το ΕΚΑΣ του μεροκαματιάρη, το ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας και η ιερή σπατάλη μεγαλόσχημων και μικρόσχημων χωρίς κανένα μα κανένα έλεγχο, απασχολεί και τον τελευταίο Έλληνα.
Δεν μπορεί πια να σταθεί το προοίμιο του ισχύοντος Συντάγματος, το άρθρο 3, άρθρο 14, άρθρο 16, άρθρο 18, άρθρο 105. Η αναθεώρηση του Συντάγματος το 1986 και το 2001 (αναθεώρηση του Συντάγματος του 1975) δεν άγγιξαν το θέμα του χωρισμού της εκκλησίας από το κράτος ούτε φυσικά το πρόβλημα της εκκλησιαστικής περιουσίας, παρ’ όλο που το 1975 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (ο παλιός) είπε κάποια στιγμή στον Άγιο Μυτιλήνης «Είναι καιρός να χωρίσουμε τα τσανάκια μας» και ο Κυριάκος Μητσοτάκης (επίκαιρο) μαζί με άλλους 5 βουλευτές της ΝΔ, έστω και υπαινικτικά, έθεσαν το θέμα του χωρισμού και ο νυν Πρόεδρος κ. Π. Παυλόπουλος δεν θεώρησε αναγκαίο το θέμα αυτό.
Εδώ πρέπει να τονισθεί ότι στο Σύνταγμα του 1975 για πρώτη φορά 
δεν περιλαμβάνεται ρήτρα περί μη αναθεώρησης των θεμελιωδών διατάξεων του Συντάγματος.
Σχετικά με την αναθεώρηση τα πράγματα είναι πολύ συντομότερα από ότι στα προηγούμενα Συντάγματα (ίσως όχι από το Σύνταγμα του 1827 αλλά εκεί είχαμε σύστημα δύο βουλών, βουλή και γερουσία).
Η πρωτοβουλία για την κίνηση της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος ανήκει στη βουλή, με την προϋπόθεση να έχει περάσει πενταετία από την περάτωση της προηγούμενης αναθεώρησης.
Ιδού η Ρόδος, λοιπόν, κύριοι.
Πυθαγόρας Ιερόπουλος
